Միջավայր

Մեր օրերում զարմանալի տրանսֆորմացիա սկսեցին ապրել երևանյան ավտոտնկաները։ Եթե ժամանակին դրանք օգտագործվում էին ուղիղ գործառույթով՝ ավտոմեքենան ապահով պահելու համար, երբեմն որպես խորդանոց, որոշ դեպքերում՝ ավտոարհեստանոց կամ լվացման կետ բացելու համար։ Իսկ այսօր ավելի ու ավելի հաճախ գարաժներում բացվում են սրճարաններ, խանութներ և այլ հանրային տարածքներ։ Թեմայի մեջ խորացել է ԵՊՀ պրոֆեսոր, Օքսֆորդի համալսարանի ասպիրանտ, միգրացիոն հետազոտությունների մասնագետ, աշխարհարագետ Մարիա Գունկոն։

Հուլիսի 21-ին տեղի կունենա CSN Lab-ի՝ «Գետառ. գետի հիշողությունը» խմբային մենագրության շնորհանդեսը։ ԵՐԵՎԱՆի խնդրանքով հեղինակները պատմում են գրքի ու Գետառի հիշողությունը չկորցնելու կարևորության մասին։

1975 թվականի հունիսի 29-ին Երևանում բացվեց Հայաստանի կինոգործիչների միության շենքը՝ Կինոյի տունը։ Կինոյի տունն իր երեք դահլիճներով, Բուխարու սրահով ու ամառային այգով դարձավ Երևանի մշակութային կյանքի կենտրոններից մեկը. այստեղ էին տեղի ունենում «Հայֆիլմ» կինոստուդիայի գրեթե բոլոր կինոպրեմիերաները, ցուցադրվում էին հազվագյուտ արտասահմանյան ժապավեններ, հանդիսատեսի հետ հանդիպումներ էին անցկացնում Սարոյանը, Փարաջանովը, Վեռնոյն ու Մամուլյանը։ 2022-ին՝ զանազան փոփոխություններից ու մեծ աշխատանքից հետո, Կինոյի տունը նորից նվաճում է իր երբեմնի կարևոր տեղը։

Մայիսին Երևանի կենտրոնում բացվեց Ճարտարապետության գրադարանը։ ԵՐԵՎԱՆը եղել է ճարտարապետ Ֆրեյդուն Աղալյանի առանձնատանը ու զրուցել գրադարանի համահիմնադիր, ճարտարապետ Արսեն Կարապետյանի հետ:

Իրենց զույգ էսսեներում հայ արձակագիր Արամ Պաչյանը և ամերիկացի գրող Քրիստոֆեր Աթամյանը փոխանակում են մանկության հիշողությունները տրամվայի և այլ խաչվող տարրերի մասին, որոնք կազմում են քաղաքի և ազգի մշակութային հյուսվածքը: Այսօր ներկայացնում ենք Պաչյանի տեքստը։

Մայիսի 25-ին աշխարհահռչակ «Foster + Partners» ճարտարապետական բյուրոյի ղեկավարները, World Trade Center Yerevan կազմակերպության և Renshin Urban Investments ընկերության հրավերով, ժամանում են Հայաստան։

Next Spot Yvn խմբավորումը բացել է Երևանում գրաֆիտիի առաջին օրինական պատը Ագաթանգեղոս 4/1 հասցեում, որի վրա կարող են ստեղծագործել բոլոր ցանկացողները։

ZUCK գործակալությունը իր 6-ամյակի կապակցությամբ ինքն է նվեր արել․ Հայաստանի ազգային գրադարանին հանձնելով էլեկտրոնային ընթերցիչներ, որոնցով գրադարանի այցելուները կարող են կարդալ մի շարք կարևոր մասնագիտական գրքեր։

Կինոգետ Վիգեն Գալստյանը մտորում է մեր մայրաքաղաքի կինոդիմանկարի մասին և փորձում հասկանալ, թե ինչո՞ւ է այդ դիմանկարը մի տեսակ կիսատ:

Քաղաքապատերանը սկսել է էտման և Կենտրոնի բազմաթիվ ծառերի հատման ու փոխարինման ծրագիրը, բնապահպանները բողոքում են։

Ծանրագույն կորուստներից հետո չպարտված ու չընկճված արցախցուն միշտ ուժ է տալիս «Մենք ենք մեր սարերը» կոթողը, որը հաստատակամ ու ամուր կանգնած է մայր հողի վրա: Քանդակագործ Սարգիս Բաղդասարյանի որդին՝ հոր մասնագիտական ձիրքն ունեցող Աշոտ Բաղդասարյանը, պատմել է իր հուշերն ու կոթողի մասին մանրամասներ ներկայացրել:

Ինչպես Արեգ Բալայանն ու «Այբ» դպրոցի ֆոտոխմբակի սաները մեկնեցին Արցախ ու վավերագրեցին տեղի դրամատիկական թատրոնի մշուշոտ ներկան։

2020 թվականին սեփականատիրոջ պատվերով «Ստորակետ» ճարտարապետական արվեստանոցը մշակեց «Ռոսիա» կինոթատրոնի շենքի վերակառուցման նախագիծ։

Ինչպիսին է լինելու բացառիկ ճարտարապետական լուծումներով մանկական զարգացման կենտրոնը Երևանում։

Մի քանի օր առաջ ճարտարապետ Վրույր Քոչարյանի ֆեյսբուքյան էջում հրապարակվեց ռուսաստանցի արվեստագետ Միխայիլ Ծատուրյանի (Միշա Լիբերտի) նախագիծը․ հսկայական փչովի կոկորդիլոսը (ժամանակավոր) Հանրապետության հրապարակի կենտրոնում։ Նախագծի հեղինակը ԵՐԵՎԱՆին պատմել է, թե ինչպես ծնվեց այդ գաղափարը։

Ի՞նչ ճանապարհ է անցել սիրված «Բուլվարը» և ի՞նչ ապագա է այգուն սպասում նոր ձևափաչով ու Seasons անվանմամբ։

snkh ճարտարապետական արվեստանոցի հիմնադիրներ Արմինե և Աշոտ Սնխչյանները ԵՐԵՎԱՆին պատմել են, թե ինչպես են վերաիմաստավորել քաղաքի ամենահին գրախանութներից մեկի տարածքը, որտեղ վերջերս բացվեց Lumen 1936 սրճարանը։

ԵՐԵՎԱՆը գնացել է նորաբաց «Բանդերէգո» կոկտեյլ բար՝ լսելու դրա պատմության ու փիլիսոփայության մասին ու տեսնելու այնտեղ ստեղծված զուգահեռ իրականությունը։ Բարի հիմնադիր Ջոն Մկրտչյանը մի շոթ «Արքայական բալասանի» շուրջ մեզ պատմեց այն ամենը, ինչ հարկավոր է իմանալ նախագծի մասին։

Նկարչուհի Լիլիթ Մանարյանի ճեպանկարների շարքը՝ Կոնդից։

«Ստորակետ» ճարտարապետական արվեստանոցի համահիմնադիր Մերուժան Մինասյանը պատմում է ՏՏ միջավայրներ նախագծելու և նոր տեսակի գրասենյակներ ստեղծելու կարևորության մասին։

Պատմում ենք երևանյան զբոսաշրջության նոր ձևաչափի մասին․ Talk City-ի գլխավոր բաղադրիչներն ականջակալն ու դրանից հչող ձայնային ուղեկցությունն են։

Մոտ ապագայում Աբովյան 8 հասցեում գտնվող Երևանի հնագույն շենքերից մեկը հյուրընկալելու է ֆրանսիական հանրահայտ PAUL ցանցի առաջին հայաստանյան սրճարանը։ Այն «Գալաքսի» ընկերությունների խմբի կողմից հայտարարված խոշոր միջազգային նախագծերից է: ԵՐԵՎԱՆ-ը խոսել է նախագիծը Հայաստան բերող և իրագործող «Գալաքսիի» գլխավոր տնօրենի՝ բիզնես գործառնությունների գծով տեղակալ Էլինա Գաբրիելյանի հետ։

Լոռիում գտնվող ՔՈԱՖ ՍՄԱՐԹ կենտրոնը դարձել է Դեբետ գյուղի այցեքարտերից մեկը։ Շուտով կկառուցվի նման մեկ այլ կենտրոն, այս անգամ Արմավիրի մարզում։ Այդ նպատակով հիմնադրամը հայտարարել է միջազգային ճարտարապետական մրցույց։ ԵՐԵՎԱՆը պատմում է, թե ինչով է կարևոր այդ մրցույթը և ինչպիսի ակնկալիքներ ունենալ երկրորդ (և ոչ վերջին) ՔՈԱՖ ՍՄԱՐԹ կենտրոնից։

Տարվա սկզբին հայոց համացանցը ցնցվեց հերթական նոստալգիկ ռումբից․ սոցցանցերում ակտիվորեն տարածվեց ու ջերմորեն սիրվեց «Երաժշտության գույնը» 15 րոպեանոց կիսասիրողական ֆիլմը՝ նկարահանված 1978 թվականին Երևանի փողոցներում։ Մենք հանդիպեցինք ֆիլմի հեղինակ՝ Արտաշես Հովհաննիսյանի հետ։

Դեկտեմբերի 24-ին «Երեմյան Փրոջեքթս» ընկերությունը մեկնարկեց քաղաքային նոր նախագիծը․ Բուզանդի ու Արամի փողոցների, Սարյան փողոցի ու Մաշտոցի պողոտայի միջև ընկած հատվածում (նախկինում հայտնի որպես «Բուլվար») բացվեց Seasons Park Station ձմեռային այգին:

Իրենց երազողների սերունդ համարող երիտասարդներն ի՞նչ են փնտրում Երևանի կտուրներում։ Փորձել է պարզել մեր թղթակիցը, որը նույնպես սիրում է քաղաքին նայել վերևից։

Ինչպես նախկին Գրքի պալատում բացվեց Երևանի ամենաառաջադեմ ակումբներից մեկը։

Ինչպես կինո «Ռոսիան» ընդունեց Հայաստանի պատմության խոշորագույն փառատոներից մեկը։

Ինչո՞ւ է Rambalkoshe-ն ջնջում ձայնի ու վիզուալի միջև եղած սահմանները։

Տիգրան Ձիթողցյանի՝ Ձորաղբյուրում կառուցված նոր արվեստանոցը նաև ցուցասրահ է։

Վաստակավոր ռեյվագնաց, քաղաքագետ Միքայել Զոլյանի սպառիչ ուղեցույցը բոլոր նրանց համար, ովքեր դեռ իրենց խորթ են համարում էլեկտրոնային երաժշտության միջոցառումներին։

Ինչպես են Կոմիտասի թանգարան-ինստիտուտում կազմակերպում բազմազան ժամանակավոր ցուցադրությունները:

ԵՐԵՎԱՆն ուսումնասիրում է Երևանի թաքնված, բայց շատ հետաքրքիր թանգարանները։

ԵՐԵՎԱՆն ուսումնասիրում է Երևանի թաքնված, բայց շատ հետաքրքիր թանգարանները։

ԵՐԵՎԱՆն ուսումնասիրում է Երևանի թաքնված, բայց շատ հետաքրքիր թանգարանները։

Ինչպիսին կարող էին լինել Երևանի ամենահայտնի արձանները։

Մեր թղթակցի առաջին այցելությունը Էրեբունի արգելոց-թանգարան։

Պատմություն այն մասին, թե ինչպես է ARARAT թանգարանն օգնում մեզ նայել երևանյան թանգարաններին զբոսաշրջիկի աչքով ու այդպես ավելի լավ ճանաչել ինքներս մեզ։

Թումո Լաբերն ու 42 Երևան ծրագրավորման դպրոցը վերանորոգում ու վերագործարկում են խորհրդավոր շենքը։

ԱԺ արարողակարգի թանգարանի թանկարժեք նվերները։

TL Bureau-ն նորից կոնկրետ առաջարկներ է անում՝ Երևանն ավելի հարմարը դարձնելու համար։

Երևանի ժառանգության պաշտպանության կոմիտեի անդամները մտորում են խզված քաղաքային պատմության մասին։

Ինչպես Երվանդ Քոչարի քանդակը տեղադրվեց խորհրդարանի այգում՝ ի հիշատակ Հոկտեմբերի 27-ի ողբերգության զոհերի։

Ռուսական կեչիները, ճապոնական սակուրաները, արևադարձային արմավենիներն ու սկյուռիկների սիրելի ընկուզենիները. ուսումնասիրում ենք Ազգային ժողովը շրջապատող այգին։

Պայքար Մաշտոցի պուրակի համար։

Նորագույն պատմության ամենախոշոր ու ամենասկանդալային շինարարությունը Երևանում։

Կինո «Մոսկվայի» ամառային դահլիճը չքանդվեց, բայց ոչ էլ գործարկվեց։

Որտեղի՞ց այդքան ջուր, ինչպե՞ս օգնեց բրենդինգը, ինչո՞ւ առայժմ չկա ձմեռային լուսային փառատոնը. ԵՐԵՎԱՆը վերհիշում է Սիրահարների այգու վերաբացման պատմությունը:

Ինչպես չհաջողվեց փրկել Աֆրիկյանների ակումբի շենքը։

Ինչու չի կարելի քանդել Երևանի կենտրոնի վերջին վերնակուլյար թաղամասը։

Սիրանուշ Աղաջանյանի խճանկարները՝ Երևանի պատերին։

2020 թվականի ապրիլի 24-ը՝ առանց մարդկանց հոսքի, բայց վառ լույսերով։

Կինո «Մոսկվայի» ամառային դահլիճի բուռն կյանքը։

ԵՐԵՎԱՆը քայլում է Մաշտոցի պողոտայի նորաբաց գետնանցումով։

Յոգան, թատրոնը, սպորտը և այլ ոլորտներ, որոնք ստիպված դուրս եկան մաքուր օդի։

Ինչպես փակվեցին ու մի կերպ դիմացան Երևանի սրճարանները։

Ինչպես կառուցապատել Պուշկին-Աբովյան-Նալբանդյան-Սախարովի հրապարակ հատվածը՝ առանց վերացնելու պատմական շերտը․ 2012 թվականի նախագիծ։

Ճարտարապետ, քաղաքաշինարար Սարհատ Պետրոսյանը վերհիշում է Երևանի կյանքում կարևոր ներդրում ունեցող կին ճարտարապետների աշխատանքներն ու դրանց ճակատագրերը, ինչպես նաև բացատրում, թե ինչու ապագայում կանայք ավելի նկատելի կդառնան այդ ոլորտում:

Երևանյան ճարտարապետության գլխավոր առանձնահատկություններից և խորհրդանիշներից մեկը տուֆն է: Իսկ ինչպե՞ս է վարդագույն քաղաքի վարդագույն քարը հասնում այստեղ:

Ինչու ստեղծվեծց թիվ 1 գետնանցումը (այժմյան Մետրոնոմ առևտրի կենտրոնի տեղում) և ինչպես այն փոխեց Երևանը։

Սուրեն Մանվելյանը մոտիկից զննել է Կոնդի կողպեքները։

Ինչպիսին էր կինո «Ռոսիան», երբ դեռ կինո էր (և ժամանցի վայր)։

Ինչպիսի՞ն կլինի Կոնդը ապագայում: Այս հարցը առաջին տասնամյակը չէ, որ կանգնած է քաղաքային իշխանությունների առջև:

1950-ականներին Երևանում Ֆիզիկայի ինստիտուտի կողքին կառուցվեց աշխատակիցների համար նախատեսված թաղամասը, որ շատ չանցած ստացավ ոչ պաշտոնական Ֆիզգառադոկ անվանումը։ Թաղի բնակիչ, լրագրող Նունե Մելքումյանը բացատրում է, թե ինչու է գիտավանը բացառիկ նույնիսկ այսօր։

4Plus-ի լուսանկարիչ Փիրուզա Խալափյանը մի ամբողջ օր հետևել է Երևանի նուրբ օրգանական քիմիայի ինստիտուտի Ֆիզիոլոգիապես ակտիվ ամինոթթուների և պեպտիդների լաբորատորիայի աշխատանքին։

Հայկական արտադրության սառնարաններ, էլեկտրակիթառներ, համակարգչային խաղեր և այլ հրաշքներ՝ Ինժեներական քաղաքում գործող թանգարանում։

Մի քանի քաղաքային ծրագրեր, որոնք ապագայում կարող են սկզբունքորեն փոխել Գյումրիի դեմքը։ Դրանց մի մասն արդեն իրագործվում է, մյուսները դեռ կոնցեպտի մակարդակում են, բայց միևնույն է՝ արժանի են ուշադրության։

Երևանի միակ մասնագիտացված վինիլային խանութը․ Garage Store:

Արդեն մի քանի տարի է, ինչ Հայաստանում գործում է Ֆիլիպ Մորրիս Ինթերնեյշնլ ընկերության PMI Science գիտահետազոտական կենտրոնը։

Ինչպես Պոլիտեխնիկի ճաշարանը վերածվեց հայ գիտության նոր կենտրոնի։

Կարևորագույն դիզայներների ու ստուդիաների աշխատանքները՝ մի վայրում։

«Ֆիրդուս այլընտրանքայինի» Առաջին մրցանակը շնորհվում է վիետնամցի ճարտարապետ Նգույեն Քույ Ֆուին։

«Թեք տեղը» թատրոն է, որը բեմադրություններ է իրականացնում՝ ներառելով սիրողական դերասանների և (կամ) ամբողջությամբ սիրողական դերասանների մասնակցությամբ։